Akustyka to nasza pasja więc z przyjemnością dzielimy się wiedzą:
od podstawowych zagadnień po tematy związane
z adaptacją akustyczną czy problematyką hałasu.
Dźwięk
Czym jest dźwięk?
Dźwięk to oscylacje cząstek akustycznych, które mogą przybrać bardzo złożoną i wyrafinowaną formę.
Te okresowe drgania są w rzeczywistości falami mechanicznymi, które mogą propagować się w powietrzu i w ten sposób docierać do naszych uszu.
Jak powstaje dźwięk ?
Wyobraź sobie nieskończoną sieć mikroskopijnych kulek połączonych ze sobą za pomocą sprężynek. W przypadku, gdy jedna z nich zostanie wytrącona z położenia równowagi, przekazuje w sposób mechaniczny (przez sprężyny, które reprezentują wiązania molekularne) swoją energię sąsiednim kulkom.
Prędkość ich oscylacji jest określona przez częstotliwość dźwięku, który rozchodzi się równomiernie we wszystkich możliwych kierunkach, tworząc kulisty kształt.
Prędkość propagacji dźwięku dla danego medium jest niemalże stała – różni się nieco w zależności od temperatury. W powietrzu o temperaturze 20 °C wynosi prawie 344 m/s, więc dźwięk pokonuje odległość prawie 350 m w ciągu 1 sekundy!
Właściwości akustyczne
Wszystkie nasze produkty akustyczne są oznaczone specjalnie dobranymi ikonami, które pomogą Ci sprawdzić główne właściwości i funkcje. Poniżej wyjaśniamy ich znaczenie.
pochłanianie
Pochłanianie fal dźwiękowych
Pochłanianie dźwięku to zdolność do obniżania jego poziomu / energii.
Oznacza to, że fala dźwiękowa jest tłumiona, ponieważ jej energia kinetyczna w większości przypadków jest wychwytywana i zamieniana na ciepło.
Podstawowym parametrem opisującym jakościowe i ilościowe właściwości dźwiękochłonne materiału jest współczynnik pochłaniania dźwięku α.
Najczęstszymi przykładami materiałów pochłaniających dźwięk są miękkie i porowate struktury, takie jak: tkanina tekstylna, wełna mineralna czy włókniny z recyclingu.
odbicie
Odbicie fal dźwiękowych
Odbicie dźwięku jest całkowitym przeciwieństwem do pochłaniania – podobnie jak fala świetlna odbijająca się od lustra, fala dźwiękowa może odbijać się od sztywnych i większości płaskich powierzchni.
W pomieszczeniach odbicia dźwięku przybierają formę pogłosu, mogą też być przyczyną występowania wady akustycznej w postaci echa trzepoczącego.
rozproszenie
Rozproszenie fal dźwiękowych
Rozproszenie dźwięku jest tożsame z odbiciami kierowanymi w wiele stron jednocześnie.
W sytuacji, gdy twarda powierzchnia przybiera nieregularny kształt (np. falisty lub chropowaty), padający na nią dźwięk jest odbijany w wielu różnych kierunkach.
Efekt ten sprawia, że fala dźwiękowa wypełniająca przestrzeń staje się bardziej chaotyczna, przez co odbieramy dźwięk jako bardziej żywy i otaczający nas z każdej strony.
izolacyjność
Izolacyjność akustyczna
Izolacyjność akustyczna to zdolność do pomniejszania energii dźwiękowej w trakcie przenikania fali akustycznej przez przegrodę.
Podstawowym parametrem opisującym ilościowe i jakościowe właściwości izolacyjne materiału jest wskaźnik izolacyjności akustycznej R – im wartości tego wskaźnika są wyższe tym dany materiał lepiej radzi sobie z problemem „hałaśliwego sąsiada”, gdyż skuteczniej zmniejsza niepożądany hałas, który do nas dociera.
Pamiętaj
Optymalne warunki akustyczne wnętrza można osiągnąć przede wszystkim poprzez zachowanie równowagi pomiędzy elementami pochłaniającymi, rozpraszającymi i odbijającymi dźwięk.
Parametry akustyczne
Na podstawie wyjaśnionych wyżej właściwości akustycznych materiałów, zostały opracowane parametry liczbowe, pozwalające na precyzyjne określenie wpływu danych rozwiązań wykończeniowych na akustykę pomieszczenia, w którym je zastosowano.
Współczynnik pochłaniania dźwięku α
to stosunek energii akustycznej pochłoniętej przez materiał do całkowitej energii padającej na jego powierzchnię. Jego wartości mieszczą się w przedziale od 0 (0% pochłaniania dźwięku) do 1 (100% pochłaniania dźwięku)
Współczynnik rozproszenia dźwięku s
definiowany jest jako stosunek energii akustycznej odbijanej w sposób inny niż lustrzany do całkowitej energii padającej na jego powierzchnię.
Wskaźnik transmisji mowy STI
opisuje zrozumiałość mowy. Przybiera wartości od 0 (bardzo zła zrozumiałość mowy) do 1 (doskonała zrozumiałość mowy). Alternatywą do opisu zrozumiałości mowy za pomocą parametru STI jest wykorzystanie tzw. wspólnej skali zrozumiałości mowy CIS (Combined Inteligibility Scale).
Parametr RT
Materiały wykończeniowe występujące w pomieszczeniu mają bardzo duży wpływ na czas pogłosu, określany parametrem RT.
Jest on najbardziej uniwersalnym parametrem opisującym akustykę pomieszczenia i określa czas w jakim dźwięk, po wyłączeniu jego źródła, utrzymuje się w danej przestrzeni. Krótko mówiąc – im bardziej dźwiękochłonne materiały występują w pomieszczeniu, tym krótszy czas pogłosu w nim zaobserwujemy.
Każda przestrzeń posiada optymalną sugerowaną wartość czasu pogłosu, która najlepiej odpowiada jego zamierzonej funkcji. Jest ona kluczową wartością, na podstawie której tworzone są projekty adaptacji akustycznej, czyli odpowiedni dobór materiałów wykończeniowych – zarówno pod kątem ich właściwości dźwiękochłonnych jak i zastosowanej ilości.
Pamiętaj
Mniej znaczy więcej!
Odpowiedni dobór materiałów wykończeniowych
zarówno pod kątem ich parametrów akustycznych
jak i zastosowanej ilości to podstawa
prawidłowej adaptacji akustycznej.
Poziom hałasu
Decybel dB
to jednostka używana do pomiaru poziomu ciśnienia akustycznego (SPL).
Informuje o głośności, poprzez porównanie wartości zmierzonej z wartością odniesienia.
Ponieważ poziom hałasu podawany jest w dB, czasem dość trudno jest ustalić czy dana wartość reprezentuje głośny dźwięk, czy jeszcze niekoniecznie. Żeby Ci w tym pomóc przygotowaliśmy specjalny rysunek – ilustruje on poziom hałasu w odniesieniu do prostych przykładów z życia codziennego.
Pamiętaj
Gdy poziom dźwięku (SPL) zwiększy się o 3 dB, dźwięk stanie się dwa razy głośniejszy!
Co to jest pogłos, a czym jest echo?
Co się dzieje, gdy dźwięk odbity nie napotkał na swojej drodze żadnej przeszkody i do nas wrócił ? Przyjrzyjmy się dwóm poniższym sytuacjom:
W sytuacji, gdy licząc od momentu usłyszenia dźwięku bezpośredniego, odbita fala dźwiękowa dociera do nas w czasie krótszym niż 0,1 s mamy do czynienia z pogłosem. Wówczas nie jesteśmy w stanie usłyszeć odstępu pomiędzy dwoma poszczególnymi dźwiękami – one po prostu „łączą się” w jedną przedłużoną falę dźwiękową czyli pogłos.
Natomiast, gdy odległość wzrasta do wartości większej niż 0,1 s słyszymy echo. Echo obserwujemy jedynie w bardzo dużych przestrzeniach, gdyż najkrótsza droga jaką dźwięk musi przemierzyć w czasie nieco powyżej 0,1 s ma długość ponad 34 m.